verwaaid en verkleumd sta ik te wachten op de trein.
het grote gele monster dat maar niet wil komen.
waar het lekker warm is binnen.
het monster dat me naar een plek gaat brengen.
een plek waar ik eerder was.
met een heel andere reden.
langzaam beginnen er sneeuwvlokjes om laag te vallen.
het wordt kouder en kouder.
vieze natte sneeuwvlokjes blijven neervallen.
eindelijk arriveert het monster.
en wanneer ik uitstap op het volgende station.
herhaalt het zich.
totdat ik uitstap op het station waar ik moet zijn.
en diep van binnen.
weet ik dat ik hier wil zijn.
maar het is het verkeerde ding in de goede stad.
en het andere ding is het goede ding in de verkeerde stad.
maar daar maak ik me nu niet druk om.
het is heerlijk om hier weer te zijn.
de vieze natte sneeuwvlokjes vallen nog steeds.
maar het maakt niet uit.
het maakt simpelweg niet uit.
ik denk dat ik mijn tweede thuis gevonden heb.
en ik kan niet wachten om er te wonen.
maar het blijft mijn tweede keuze.
helaas.
wanneer ik weer in de trein stap.
terug naar huis.
ben ik helemaal koud en verkleumd.
en natuurlijk moet er een boom omvallen.
in de buurt van het grote gele monster.
waardoor ik weer op een koud station moet staan.
maar hier komt de warmte.
die ik met me mee voer tot een ander station.
de warmte neemt afscheid.
en draait zich om.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten