opeens sta je helemaal achter in de rij. met een reden, een hele goede reden. zo kun je inzien hoe het is om achteraan te staan. hoe het voelt om iedereen op te vangen. eindelijk besef je hoe fout je bent geweest om niet te luisteren, om niet te doen wat je gezegd werd. je beseft iets pas, wanneer je zelf in een gelijke situatie terechtkomt en je niet meer als je best kunt doen. je moet zorgen dat het goed komt, zonder dat je weet of dat zo is. maar je zult zien dat het je lukt, dat je een enorm respect ontwikkelt voor degenen die normaal achter in de rij staan. ook zij moeten geholpen worden, zij kunnen er ook niets aan doen dat zij die plek moeten innemen. dat inzicht kan alles veranderen. in het begin zal je hoofd draaien van alles wat je verteld wordt, maar na een tijdje accepteer je je plek en weet je tot aan de allerkleinste details hoe alles in elkaar zit. de tijd zal het je leren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten