The quiet scares me, because it screams the truth.

ik wil dat jij degene bent, waar ik naartoe kan komen, wanneer de tranen over mijn wangen rollen en de mascara uitgelopen is tot op mijn kin. ik wil je tegenkomen in de regen, waardoor mijn tranen niet opvallen en vervolgens in je armen springen. je dan voor de komende tien minuten niet loslaten en je zo hard knuffelen dat ik je helemaal platdruk. ik wil dat jij degene die mijn tranen ondanks de regen toch ziet en ik wil dat jij degene bent die vervolgens zegt dat alles goed komt. dat jij degene bent die zegt dat mijn tijd nog wel komt en dat alles zal veranderen. ik wil jouw zachte huid voelen. ik wil in jouw ogen kijken en beseffen dat dit alles is wat ik wil. ik wil dat je me vergeeft, maar er zijn ook dingen waarvoor jij je moet verontschuldigen. ik wil dat jij degene bent die me vervolgens een heel klein kusje geeft, een kusje dat boekdelen spreekt.