telkens als ik door het gangetje loop
naast de spiegel
denk ik aan het moment
dat ik in diezelfde spiegel keek
stiekem over jou schouder
om te zien hoe wij twee samen uitzagen
het moment dat je mij stevig in je armen hield
dat je me niet wilde laten gaan
en eindelijk wist ik het
dit is waar ik op gewacht heb
dit is wat ik wil
en toch liet ik je los
terwijl het precies was wat ik wilde
je ging je eigen weg
en ik de mijne
keer op keer kwamen we bij elkaar uit
maar nooit meer is het zo geweest als die keer
telkens als ik nu in die spiegel kijk
vraag ik me af waar je bent
of jij hetzelfde denkt
wanneer je langs die spiegel loopt
of je je het wel herinnert
maar ik weet wel zeker dat je het je herinnert
vooral omdat daarna alles fout liep
wat ik je zeggen wil is dat ik je mis
liefje, ik mis je sterke armen om me heen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten